نژاد
مردم منطقه داورزن دارای نژاد ایرانی بودهاند با توجه به یافتههای باستانشناسی از محوطهای در مجاورت شهر سبزوار این شهر از ششهزار سال پیش مسکونی بوده است طبق یافتهها اقوامی بومی در این مکان ساکت بودهاند که ارتباطات فرهنگی با تمدن هایی در شبه جزیره قاره هند و آسیای میانه داشتهاند.
مذهب
مردم داورزن از دیر باز یکتا پرست بودهاند، بعد از ورود اسلام به ایران مردم داورزن پیشگام دین ناب اسلام بوده اند به طوری که سنگ بنای اولین حکومت شیعه توسط سربداران در این شهر گذاشته شده است. در حال حاضر تمامی مردم داورزن مسلمان و شیعه هستند.
زبان و گويش
زبان اغلب مردم داورزن فارسی خراسانی بوده است و گویش آنها به زبان پهلوی نزدیک است.
مراسم خاص در عید نوروز
مردم داورزن از 2 هفته مانده به عید نوروز با خانه تکانی، رخت و لباس می شویند و لوازم سفره هفتسین را تهیه می کنند، گندم، عدس، ماش را در ظرفی مخصوص در مجاورت آب و رطوبت قرار می دهند تا سبزی سفره عیدشان آماده شود، مردم سبزوار معمولاً شیرینی سفره عیدشان را خودشان تهیه می کنند و سه روز مانده به عید پخت سمنو را نیز آغاز می کنند، ترانههای بیشماری در ایام نوروز بر زبان مردم جاری می شود. غذای شب عید را برنج با خورشتهای مختلف در نظر می گیرند کسانی که وضع اقتصادی مناسب تری دارند ممکن است چندین وعده پلو بخورند اما عموم مردم یک وعده برنج خود را با خشتلی (رشتهی تف داده آش) می خوردند. بعد از سال تحویل به دیدن کسانی که سال گذشته عزیزی از دست داده اند می روند و از بستگانش دلجویی می کنند و بعد از آن بازار دید و بازدید گرم است معمولا کوچکترها به دیدن بزرگترها میروند و عیدی دریافت می کنند.
بازیها:
هفت سنگ، ریگ در خانه، خانه خدا، سه پایه، گیلی گیلی، گوی و راه، زوم، سک سک، طناب کشی و ...
جشنها:
سده، خرمن، مهرگان، نوروز، سیزده بدر، حنابندان و عروسی و ....
سوگواری:
انواع مراسم سوگواری مانند:
1. سنگ زنی صدخرو؛ 2. حسن حسین چشام؛ 3. نخلگردان مزینان 4. علمبندان داورزن، 5. مراسم اسب چوبی؛
6. چشمآرو؛ 7. چولی چغل یا اله خدا
موسیقی سنتی و محلی:
در داورزن به مقام موسیقی رنگ می گویند مثل: رنگ راهنوازی؛ رنگ صومعهای یا خداحافظی یا سماعی
غذاهای محلی:
با پسوند جوش بیش از 90 نوع غذای سنتی وجود دارد که مشهورترین آن قورمه جوش و کمه جوش است.